Trektocht East Highland Way
De East Highland Way is een nieuwe uitdaging om te wandelen in Schotland. Deze lange afstandsroute voert je dwars door de ruige Schotse Hooglanden. Je begint in Fort William aan de voet van de Ben Nevis en eindigt ca 130 kilometer in Aviemore aan de rand van het nationale park de Cairngorm Mountains.
Een week trek je door de indrukwekkende natuur van de Hooglanden: door de bossen van Glen Spean, langs de River Spean en de Laggan Dam. Je loopt langs Loch Laggan en het fraaie Ardverike House (bekend van “Monarch of the Glen”). In het onbewoonde en desolate Glen Banchor loop je langs ruïnes die dateren uit de 18e en 19e eeuw. Later wandel je langs de imposante Ruthven Barracks. Het hele gebied kent een rijke dierenwereld.
Deze trektocht wordt nog weinig belopen. Veel andere wandelaars zul je onderweg dan ook niet tegenkomen. Je kunt de route ook voor 8 dagen boeken: zie onder knop ‘meer info’.
Accommodatie
Je overnacht in geselecteerde gastvrije B&B’s. De accommodatie op de route is beperkt en soms is er een transfer nodig omdat een etappe eindigt op een plek waar geen accommodatie is. Deze transfers zijn inbegrepen.
De route is – nog – niet gemarkeerd. Je moet behoorlijk goed kunnen kaartlezen en je kunnen oriënteren. Geen aankomst in Aviemore op vrijdag of zaterdag.
- Kamers met eigen sanitair
- Kleinschalig
- Gastvrij
- Contact met de eigenaren
- Engels gesproken
- Hond niet toegelaten
Dagprogramma East Highland Way
Dag 1.
Aankomst in Fort William.
Dag 2.
Lijnwandeling Fort William – Spean Bridge: 18,5 km.
Bij vertrek heb je een mooi zicht op de Ben Nevis, met 1344 m. de hoogste berg van Groot Brittannië. In Spean Bridge kom je langs het grote Commando Memorial.
Dag 3.
Lijnwandeling Spean Bridge naar Fersit: 21 km.
De East Highland Way voert je eerst over de Spean Bridge Forest Trail. Je volgt voor een groot deel de River Spean, afwisselend door loofbos en open terrein. Aan het eind transfer terug naar Spean Bridge.
Dag 4.
Lijnwandeling Fersit naar Feagour: 27,5 km.
Transfer naar Fersit. Een lange, maar relatief makkelijke wandeling. Je wandelt langs 2 prachtige meren: Loch Moy en Loch Laggan met onderweg prachtige uitzichten op bergtoppen.
Dag 5.
Lijnwandeling Feagour naar Laggan: 8 km.
Een korte landschappelijk boeiende wandeling. Je hebt tijd genoeg om eerst een bezoek te brengen aan de Falls of Pattack. Een mooi pad voert je bergop naar het oude Pictische Fort van Dun Da Lamh.
Dag 6.
Lijnwandeling Laggan naar Newtonmore: 16 km.
Een spectaculaire wandeldag door het verlaten Glen Banchor. Onderweg moet je de River Calder oversteken of misschien doorwaden. In geval van hoogwater hebben we een alternatieve route.
Dag 7.
Lijnwandeling Newtownmore naar Kincraig: 20 km.
Je steekt de River Spey over waarna je uitkomt bij de imposante ruïnes van de Ruthven Barracks. Uiteindelijk daal je af naar het Insh Mashes National Nature Reserve, dat behoort tot één van de belangrijkste Wetlands in Europa.
Dag 8.
Lijnwandeling Kincraig naar Aviemore: 17 km.
Op de laatste etappe van de East Highland Way wandel je eerst langs een Sculpture Park en later langs het Loch an Eilein Castle dat in het Loch is gebouwd. Door het Caledonian Pine Forest van het Rothiemurchus Estate loop je naar je eindbestemming: het levendige Aviemore.
Dag 9.
Vertrek na het ontbijt. Aviemore is een leuke plaats om één of twee dagen extra te blijven om in de Cairngorms te wandelen.
Bij het updaten van de site is een uitgebreide reactie van 4 Belgische wandelaars niet meegekomen. Lees hun verhaal hieronder:
De East Highland way,……………..Zaaaaaaaalig!
We waren op zoek naar enerzijds de uitdaging van een wat moeilijker traject, met meer kaartlezen en wat meer spannend naar de weg zoeken. De uitdaging van een wat zwaardere dag mocht daar best bijkomen. Het is ons allemaal gelukt en we kregen wat we zochten.
Dag 1 van Fort William naar Spean Bridge. ( 85% zon en 15% regen, 3 maal kledingswissel ). Door de nachttrein startten we pas om 11u30.Eerst kort door de industriezone, maar dat was voorzien. In het Lochaber Forest zagen we geen pijlen. Noch voor de EHW, noch voor de wandelingen van het Lochaber Forest. Het was er even uitkijken. Na de grote groene barak moest je sterk links houden om het trail te volgen. Dit was een beetje gissen. (…Tenzij je even naar het Lochaber Forest Centre wil.)We kregen wel goddelijk mooie massale Schotse runderen op onze weg, waarvoor we een ommetje achter de prikkeldraad hebben gemaakt. Ze waren echter onbeweeglijk en hadden geen interesse in die 4 kleine menselijke kruipsels.De afdaling vanuit het woud naar Spean Bridge is mooi en de moeite. We maakten in een mooie avondzon de historische wandeling rond Spean Bridge. Deze duurt een uur en was erg de moeite. Ze is ook mooi onderhouden en duidelijk. We eindigden aan het Commando-Memorial. Dat standbeeld zegt me weinig, maar de herinneringsplaats van overleden militairen op 20m daarvandaan was (voor mij) impressionant. De Air Force kwam toevallig even groeten. Ze vlogen met een zwaar vrachtvliegtuig laag over en schudden even met de vleugels. We lieten ons daar ophalen door de B&B uitbater.De B&B was indrukwekkend perfectionistisch in alle opzichten. (Distant Hill) Hoewel het beloofd was, was er toch geen eten voorzien in de B&B, maar het Station-restaurant was een fijn alternatief. (We zagen de primula, de gaspeldoorn, het speenkruid en de wilgenkatjes in bloei.)
Dag 2 van Spean Brigde naar Inverlair. (50% zon 50% regen, 4 maal kledingswissel ) Duidelijke wandelweg. In de buurt van Inish Farm kregen we het eerste officiële EHW pijltje te zien. Het was een geschenk om er kennis mee te maken. Ze zijn dun gezaaid over het hele traject. De hangbrug bij Monessie Farm en het kerkje (Cille Choirill Church) en de sleutel-affaire zijn een belevenis. We aten onze lunch op het kerkhof van de kerk met een prachtig uitzicht. De oversteek via “stone hopping” van de Allt nam Bruach was een avontuur. Gelukkig hadden we een duidelijk EHW-pijltje gezien aan de overkant anders hadden sommige leden van het gezelschap met klem geweigerd om over te steken. We staken dus alle 4 over. Eén met een nat voetje. Het woud is er gerooid en de weg is wat gissen. Eerst over een gerooid deel kruipen en dan zie je de weg wel bergop de heuvel op slingeren. In Inverlair zochten we naar “a tiny little village” … het enige wat er staat is het huis waarin ze Rudolf Hess gevangen hielden en twee lege varkensstallen. (Wij noemden het smalend “Inverlair-city”) De B&B was eenvoudig maar gezellig. Voor het avondmaal verwezen ze ons naar de Roy-Bar aan de overkant van de straat. Het is een ruige kroeg maar het is er degelijk Pub-eten, voor goede prijs/kwaliteit. Er zijn alternatieven genoeg in de buurt. Wij hebben zeker geen spijt van “de ruige kroeg”- keuze.
Dag 3 van Inverlair naar Gallovie-farm. (20% zon en 80% regen, 15 maal kledingswissel ) Van Inverlair tot Fersit is mooi langs het “Black incky loch”. Vervolgens 10km woudwandelen. Afdakje gezocht om te lunchen op een privé-domein (Luiblea cottage). Vervolgens 10km langs de oever van Loch Laggan. Lang en eentonig. Onze therapie was ZINGEN, tot grote verwondering van onze vrienden. Tipperary en The Bohemian Rhapsodie hebben ons grote diensten bewezen. Hoewel de Rumblies, de B&B die ons zou opvangen, als wat streng wordt voorgesteld in de beschrijving, was het onthaal erg hartelijk en helemaal niet moeilijk. De mensen deden er alles aan om ons op te vangen en ons te doen recupereren. Ze koken heerlijk met eerlijke grondstoffen. Ze gaven een fijne whiskey proeverij. Kortom meer dan van een B&B kan verwacht worden. In Fersit zette een hondje zijn tanden in één van onze enkels, gelukkig ter hoogte van de schoen. Vlak voor de oversteek van Lochan na H-Earba was er een nieuwe weg aangelegd voor werkverkeer. Hier was het ook even twijfelen, gelukkig stond er 500m verder een officieel EHW-pijltje, wat de discussie in de kiem smoorde. Safed by the bell. ( Bij aankomst was ik uitgeput.)
Dag 4 van Gallovie-farm naar Laggan. ( 80% zon en 20% regen, 5 maal kledingswissel ) Eigenlijk zagen we deze dag als een recuperatie-dag met beperkte uitstap. We namen de Gallovie-bridge volgden de weg en verloren het pad volkomen. Plots stonden we voor een rivier met een totaal onverwachte stroomrichting. We hadden voor de eerste maal nood aan het kompas om onze kaart te richten. Snel kwamen we aan de nieuwe brug die we overstaken en die ons naar wandelwegen naar The Falls of Pattack leidden. Leuk om te doen. Een klein platform boven de waterval. Bij Feagour staken we de weg over. Ik maakte duidelijk een inschattingsfout voor wat de afstand betreft. Ik was veel te vroeg continu op zoek naar de afslag voor Dun da Lamh. Als die er dan toch kwam was hij overduidelijk als een wandel-autostrade. De overblijfselen van het Picten-fort vraagt veel verbeelding, maar het uitzicht is grandioos. De weg er naar toe ligt bezaaid met omgevallen bomen en het vraagt wat kruipwerk. We voelden ons kleine kinderen in een speeltuin. We sloegen af naar Wolftrax en we wandelden naar het koffie-huis/potterie van Laggan. Lekker! Vandaaruit ging het terug naar Laggan en de gastvrije B&B.
Dag 5 van Laggan naar Newtonmore. ( 80% zon en 20% regen, 2 maal kledingswissel ) Mooi wandelingetje vanuit Balgowan langs de bosrand tot op de hoek van het bos. Vandaaruit ongeveer langs enkele afsluitingen zoals op de foto in het boekje en dan een zalige vordering doorheen drassig landschap op zoek naar een weg langs de heuvelrand. (Je kan hem van ver zien liggen) Een leuk en spannend avontuur. Groot jolijt als we de weg bereikten. Verder een gemakkelijke wandelweg tot aan de Bothy. Die was open en we hebben er wat beschutting gezocht. En dan…. begon de echte kermis. Drie riviertjes waarvoor de WATERSLOEFKES nodig zijn. Eerst veel aarzeling om er aan te beginnen… maar eens de beslissing gevallen waren het 3 fijne belevenissen. (Eén van ons vier weigerde halsstarrig door het water te gaan en kon telkens na lang zoeken en twijfelen toch over geraken via stone-hopping.) We waren zo enthousiast dat telkens als we in het latere verloop van onze tocht water zagen, dat we onmiddellijk “WATERSLOEFKES” riepen en ongelukkig waren dat er een pretbedervende brug voorzien was. Het was een heerlijke dag in de Glen Banchor. Het hotel was wat verouderd maar de mooie ouderwetse stijl van een Engelse woning met status was best te smaken. Newtonmore heeft een fijn eethuis, “The Letterbox”.
Dag 6 van Newtonmore naar Kincraig (97% zon en 3% regen, sterke wind, geen kledingswissel) De bergop langs en nadien tussen 2 riviertjes is zalig mooi. Wat hogerop kom je in open vlaktes tussen de schapen. Het weggetje leidt naar een hoek van het woud waar een oude omheinende muur even onderbroken is. Daar heeft men het muurtje in een kleine halve cirkel gebouwd en die biedt 4 zitplaatsen, beschut tegen de wind. We hebben er van onze (eerste) lunch genoten. Zalig. Goed eten en mooi vergezicht van op een privé-troon. Verder een mooie wandeling langs Loch Gynack naar Kingussie. Daar er meerdere wandelingen naar Kingussie bestaan moesten we even via het kompas bepalen welk pad voor ons bedoeld was. (We liepen 150m fout en terug.) Wat veel tarmac bij het binnen en buiten lopen van Kingussie. Maar dan krijg je wel de indrukwekkende Ruthven Barracks op het menu. Anderhalve kilometer verder kom je op de mooie, goed afgepijlde en gevarieerde Badenoch Way, welke je helemaal tot in Kincraig brengt. Dit is geen lichte dag, maar dat voel je minder omdat er zoveel afwisseling is. In Kincraig was er geen avondeten meer mogelijk en de winkel was 10 min gesloten. (2 Eetgelegenheden zijn definitief gesloten en de enige bestaande pub kon geen eten voorzien wegens het feit dat de kok een ongeval had gehad.) Fiona van de B&B was zo vriendelijk om ons naar Kingussie te brengen en te halen, waar we goed gegeten hebben in “The Tipsy Leard” een pub waar we die middag ook al waren geweest.
Dag 7 van Kincraig naar Aviemore. (90% zon en 20% regen, hevige drash bij aankomst in Aviemore, aankomst in mineur.)Fijn vertrek langs de Badenoch Way. Het sculpturenpark is een mooi moment van bezinning. In Feshiebridge even misgelopen maar via een omweggetje terug op het correcte pad. In het woud liepen we niet mis maar er is een kaart- EN een boekjes-lezer nodig en dan lukt het wel. Ter hoogte van Loch Gamhna en Loch an Eilein waren er veel dagtoeristen. Het was ook een mooie zondag. Na een kort stukje tarmac kwamen we op het Rothiemurchus-pad. Hier zijn veel paden bijgemaakt die niet op de kaart staan waardoor het soms gissen en wat kompassen was. En verder… gietende Schotse regen tot Aviemore. Daar vindt je enkel iets over de start van de Spey-way en niets over de aankomst van de EHW.
Dag 8 De Ben Nevis. Alles werd perfect in het werk gesteld om ons te doen slagen. George zette ons af aan de voet van de berg en zorgde voor onze bagage. Ik ben wat overmoedig begonnen en ben teruggekeerd op een uur van de top. Eigen schuld, dikke Ben Nevis bult. Het was prachtig weer. ( 100% zonovergoten). Als ik 60 ben en beter getraind, probeer ik het nog wel eens.
Conclusie: De WHW blijft superieur, maar de EHW heeft ons een erg leuke vakantie bezorgd. We hebben Schotland weer “aan den lijve” gevoeld, aan de voeten, de spieren, de wind op onze huid, in de maag en ….. in intense bewondering voor de hemelse uitgestrekte natuur. Het avontuurgevoel was zeker aanwezig. Achteraf spraken er wel meerdere leden van het gezelschap de wens uit dat er een opdeling zou komen in het traject van de lange derde dag (Van Inverlair naar Gallovie) Ik besef dat dit geen gemakkelijk probleem is.Mijn leuze is opnieuw waar gebleken: SCOTLAND, A MARVELOUS AND WILD NATURE, BUT THE SCOTS TAKE GOOD CARE OF YOU.
Thanks to Travellers wandelreizen.
Thanks to Gemini.
Thanks to Kevin Langan.
Schotland – East Highland Way
East Highland Way gelopen begin juli in mijn eentje. Prima accommodaties waarbij je soms meerdere nachten in 1 B&B verblijft ivm geringe beschikbaarheid van B&B’s in het gebied. Je wordt dan naar vorig eindpunt gebracht. Prima kaarten met soms weinig ‘routemarkers’ onderweg vergeleken met bijvoorbeeld de west highland way. Je komt relatief weinig andere wandelaars tegen en dat is juist een van de charmes van deze relatief minder bekende maar mooie wandelroute! Wandelterrein is qua zwaarte prima te doen. Prima georganiseerd door Travellers en juiste informatievoorziening van te voren. Als je van wandelen in Schotland houdt een absolute aanrader!
Bestemming/onderwerp: Schotland – East Highland Way
Geachte lezers,
Van 11 t/m 19 mei bovengenoemde route in Schotland gelopen. Tocht bestaat uit 7 dagen lopen. Gemiddeld prachtige landschappen. Op de heuvels lag sneeuw; werkelijk een prachtig gezicht. Erg eenzame gebieden en wegen/paden. Je kwam vaak maar een paar mensen onderweg tegen. Ook weinig horeca onderweg. De eerste dag was een afknapper, omdat de hele dag het irritante geluid van een snelweg te horen was. De andere dagen wel veel rust en stilte, met als hoogtepunt dag 5 met de wandeling over Glen Banchor. Zeer uitdagend was het een aantal keren moeten oversteken van een rivier door middel van steenhoppen.
De adressen en het bagagevervoer waren prima in orde. De Schotten zijn zeer aardig. Zwak punt van deze reis is de onderverdeling van de totale afstand over de diverse dagen. De trajecten op de dagen 3 en 6 van respectievelijk 27,5 en 26 km zijn erg lang en soms nogal saai. Dag 4 is met 8 km weer heel erg kort. Aan die verdeling zou in de toekomst toch iets gewijzigd moeten worden.
Bestemming/onderwerp: East Highland Way, Schotland
Finished the EHW last week (28 April-4 May), 144km altogether. The weather was awfully wet and cold for the time of year, and we couldn’t cross the AltnammBruach, but otherwise we did well. We liked the boggy Glen Banchor! The accomodations along the way were very friendly. It was a WONDERFUL trail. We had a great week!! Julie and Jacco from the Netherlands.
Bestemming/onderwerp: Schotland, East highland way
Nieuwe route waarbij de bewegwijzering nog ontbreekt. We hebben vaak moeten zoeken welke richting we op moesten, dat maakt het wel extra avontuurlijk. De eerste dag staat in het teken van de stad uit komen, erg veel lawaai, je loopt lange tijd langs een hele drukke weg. De tweede dag is in onze ogen de mooiste, met ""lord of the rings landschappen"". De derde dag is een de langste waarbij het begin en het einde erg mooie landschappen heeft. De vierde kun je lopen maar je kunt ook een rustdag nemen, dat is wel leuk, die keuze middenin. Het laatste gedeelte geeft alleen maar mooie landschappen met veel stukken waarbij je moet hoppen over de stenen in het water. Een aanrader voor mensen die van rust houden want nog maar weinig mensen lopen deze route.